ογκηθμητικός

ὀγκηθμητικός, -ή, -όν (Μ)

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ογκηθμό, στο γκάρισμα («ὥσπερ ἡμίονος οὔτε χρεμετιστικόν ἐστι οὔτε ὀγκηθμητικόν», Νικ. Βυζ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀγκηθμός + κατάλ. -ητικός (πρβλ. αριθμ-ητικός)].